Eind september 2024 is Marijke van der Steen bij het Publiek Ontwikkelbedrijf REKS gestart als participatiemanager voor de zoekgebieden De Baars en Kattenberg. Wie is Marijke en wat gaat ze doen als participatiemanager? We vroegen het haar zelf.
Marijke, vertel, wie ben je en wat is je achtergrond?
Marijke: “Mijn naam is dus Marijke van der Steen. Ik woon met mijn man en twee kinderen in Oirschot, aan de rand van het zoekgebied Kattenberg. Ik ben dus bekend met de omgeving waar ik nu aan de slag ga als participatiemanager. Ik heb gestudeerd aan wat toen nog de Landbouwuniversiteit Wageningen heette en heb lang bij Rijkswaterstaat gewerkt, de laatste 6 jaar als afdelingshoofd Communicatie en Strategie. Tien jaar geleden ben ik gestart als ZZP’er en had mijn eerste klus bij Waterschap Limburg, eerst als teamleider en daarna als strategisch communicatieadviseur voor het Hoogwaterbeschermingsprogramma. Daarna heb ik als omgevingsmanager gewerkt bij het waterschap en de politie, en sinds een jaar ook bij de gemeente Tilburg voor het Kenniskwartier. En sinds kort dus bij het Publiek Ontwikkelbedrijf REKS!”
Wat is jouw rol binnen het Publiek Ontwikkelbedrijf REKS?
“Ik ben participatiemanager voor de zoekgebieden De Baars en Kattenberg. Daarmee ben ik de schakel tussen aan de ene kant de inwoners en ondernemers in de omgeving en aan de andere kant het projectteam, de gemeenten en andere deskundigen die bezig zijn met de gebiedsontwikkeling. Mijn rol is vooral om het gesprek met de bewoners en gebruikers van een gebied op gang te brengen en uit te leggen wat de opgave is, maar ook om wensen, ideeën en zorgen op te halen. Wat vinden zij belangrijk? Met al die antwoorden ga ik vervolgens terug naar de organisatie om te kijken wat wel en niet mogelijk is. Ik ga niet over de uiteindelijke keuzes, maar maak me er wel hard voor dat ook de belangen van de omgeving worden meegenomen.”
Ga je je als participatiemanager alleen met participatie bezighouden?
“De titel participatiemanager klinkt nauwer dan omgevingsmanager, wat mijn rol bij andere projecten is. Ik moet nog zien wat het verschil gaat zijn. Ik vind het belangrijk om niet alleen met participatie bezig te zijn, maar ook kennis te hebben van de inhoud en de opgave in een gebied. Vanuit mijn rol bij het waterschap wist ik bijvoorbeeld waarom dijken op bepaalde plekken verhoogd, verbreed of verlegd moesten worden, maar begreep ik ook wat de gevolgen daarvan stroomopwaarts en stroomafwaarts zijn. Als je die inhoudelijke kennis hebt, dan kun je beter het gesprek aangaan met bewoners en bedrijven in de omgeving.”
Hoe belangrijk vind je het om dat gesprek met bewoners en bedrijven te voeren?
“Samen met mensen maak je betere plannen, dat is mijn overtuiging. De bewoners en ondernemers van een gebied kennen die omgeving bovendien. Ze wonen en werken er soms al tientallen jaren en willen daar ook blijven. Wij komen daar als ontwikkelbedrijf en willen aan de slag gaan in hun achtertuin, figuurlijk dan. Ik vind het logisch dat je de omgeving dan ook actief betrekt.”
Ga je zelf langs de deuren om de stem van de omgeving te horen?
“Ja, het liefst wel. Dat heb ik bij mijn andere opdrachten ook altijd gedaan. Vaak horen mensen bij een brede bijeenkomst dat er iets gaat veranderen en dat kan spannend zijn. Ik bied dan aan dat ik bij ze langs kom om verder te praten. Ik krijg bij zo’n eerste gesprek zeker niet altijd koffie, en dat is logisch. Maar door respectvol te luisteren en in gesprek te blijven, bouw je een relatie op. Dat leidt uiteindelijk vaak tot leuke gesprekken, waar mensen je achteraf dankbaar voor zijn. Bovendien heb ik vooral een zittend beroep, dus de straat op gaan is ook een welkome afwisseling!”
Wat wil je bereiken als participatiemanager?
“Er gaat van alles gebeuren in het gebied en ik vind het belangrijk dat mensen begrijpen waarom dat gebeurt en wat de opgave is. Het praat makkelijker als mensen overlast ervaren en weten dat er iets moet gebeuren. Denk aan droogte of wateroverlast door klimaatverandering. Maar bij bijvoorbeeld de energietransitie is het abstracter, want dat is vooral preventief. Waarom willen we juist in deze omgeving wind- en zonne-energie gaan opwekken? Door in gesprek te gaan, gaan mensen de opgave misschien herkennen. Bovendien willen we de opbrengsten in de regio houden. Dat vind ik een belangrijke boodschap: we verdelen de lasten én de lusten eerlijk.”
Je bent in september gestart bij het Publiek Ontwikkelbedrijf REKS. Wat is jouw eerste indruk?
“Mijn eerste indruk is erg positief! Het is een energieke club mensen en een fijn projectteam. De zoektocht om tot goede locaties voor wind- en zonneparken te komen is ook heel interessant. Als inwoner krijg je niet mee dat daar een hele wereld achter schuilgaat, dat het een jarenlang, zorgvuldig proces is om tot een windmolen te komen. Er zijn veel partijen bij betrokken, soms met een wisselende rol. Dat proces maakt het ook complex. Bovendien heb ik wel ervaring met omgevingsmanagement, maar nog niet met wind- of zonneparken. Wat het dan extra lastig maakt, is dat ik op een rijdende trein stapte in een hectische periode. Ik beheers het dus nog niet helemaal, maar dat komt snel genoeg. Ik heb er zin in!”
Interview: Michael Doove
